Mika Kraft (20) was drie weken in Suriname en beantwoordde 10 door-mij-verzonnen-Surinaamse stellingen met ‘waar’ of ‘niet waar’. Sommige zijn om te provoceren, enkele heb ik zelf ondervonden en met nog andere ben ik het dan weer niet eens. Uit eigen ervaring weet ik dat elke reisstijl een ander verhaal naar huis brengt. Als Europeaan is Suriname goedkoop, als stagiaire is het een feest en als immigrant onvoorspelbaar. Maar welke indruk laat het land achter bij een jonge solo-vakantieganger?

Wie is Mika?
De twintigjarige avonturier is afkomstig uit Nijmegen, Nederland. Na enkele bewogen studiejaren, waaronder ook eentje van Fotografie aan het KASK in Gent, besloot hij een jaar voor zichzelf te nemen. Als fotograaf is Mika niet gebrand op de mooiste foto’s en meeste ‘likes’. Hij gebruikt zijn camera liever als een middel om in contact te komen met mensen die hij zonder zijn lens niet zou zien. Vandaar zijn doel om zoveel mogelijk Surinaamse humanitaire projecten voor de lens te brengen. Ik nodig hem uit voor een avondmaal bij me thuis, de camera laat hij achter in het hostel.

Ik stelde Mika op de test namens enkele stellingen; welke inzichten heeft een jonge toerist na drie weken Suriname, tegenover een immigrant na 1 jaar?

Surinamers zijn niet op hun mondje gevallen

Waar.
Mika: ‘Surinamers durven zeggen waar het op staat. Dat merk ik heel hard in de media, die geen censuur kent. Persvrijheid zegt wat over de cultuur, dat Surinamers wel uitspreken waar het op staat. Ook wanneer ik wildvreemden vraag hoe het gaat, krijg ik vaak een politiek gerelateerd antwoord. Desondanks blijft het overgrote deel van het contact informeel.’

Stad en het binnenland zijn twee verschillende leefwerelden

Waar.

Mika: ‘Het zijn twee andere, maar geen twee afgesloten werelden. Aan de ene kant is er de relatie met de natuur, waarvoor in het binnenland meer respect is. Afval in de stad wordt gewoon uit het raam geflikkerd. In het binnenland is ook de rolverdeling tussen man en vrouw heel traditioneel ouderwets. De man gaat naar het werk en de vrouw zorgt voor de kinderen. Gereedschappen worden duurzamer gebruikt in het binnenland. Een kettingzaag kan je namelijk niet even bij de buurman lenen. Als er uiteindelijk eentje uit de stad arriveert, heeft het volgende dorp die misschien ook nodig. Stad en binnenland zijn verbonden, maar niet te vergelijken.’

Surinaamse mannen hebben weinig respect voor Surinaamse vrouwen

Onbeslist.
Mika: ‘Een namiddag was ik op stap met een Surinaamse ‘rasta’ man. Hij riep naar alle vrouwen die hij tegenkwam. Ik dacht toen bij mezelf: wat ben jij een lul. Wat wij in Europa ervaren als respectloos gedrag van man tot vrouw, wordt hier opgenomen als erkenning van het vrouw zijnde. Wanneer een Nederlandse man een vrouw nafluit, -roept, toekust of -sist, wordt dat allesbehalve beschouwd als een vorm van respect. In Nederland zou ik er dan ook iets van hebben gezegd, maar hier ken ik de context niet, daardoor is het ook lastig oordelen op deze stelling.’

De Surinaamse cultuur valt niet in één zin te omschrijven

Niet waar.
Mika: ‘De Surinaamse cultuur is samen anders. Suriname kent verschillende culturen en bevolkingsgroepen, maar deze zijn allemaal verwoven in het dagelijkse leven van het land. Samen vormen ze de Surinaamse cultuur. Dat zie je heel hard in Paramaribo, waar alle bevolkingsgroepen gezamenlijk werken, studeren, ontwikkelen, etc. Als het ware bekomen ze de nationale cultuur in het feit dat iedereen anders is.’

In Suriname praten ze alleen maar over eten

Niet waar.
Mika: (lacht) ‘Surinamers praten wel veel over eten, dat is waar. Maar er leeft hier zoveel meer dan eten alleen. Er wordt ook veel gesproken over vrouwen, werk, groei en ontwikkeling. Maar toch, laten we zeggen dat de helft van gesprekken over eten gaat.’ 

Suriname zit in een diepe economische crisis

Misschien waar.
Mika: ‘Het land zit in een economische dip, maar ik weet niet hoe erg. Wel merk ik dat mensen naar de stad komen alleen omdat ze iets nodig hebben, niet omdat ze iets extra te besteden hebben. De vrije uitgaven die besteed worden op cafeetjes, restaurants en kledingzaken zijn enkel op het toerisme gericht. De lokale bevolking heeft er het geld niet voor. Maar of ik het een diepe crisis mag noemen, daarvoor weet ik te weinig of de lokale bevolking er op die mate onder leidt, dat ook basisbehoeften zoals eten en drinken een nood zijn geworden.’

In Suriname is alles goedkoop

Waar.
Mika: ‘De inflatie voor een Europese toerist is momenteel heel gunstig. Dagdagelijkse voorzieningen zijn voor mij dan ook heel goedkoop. Een briefje van SRD 100 is voor mij slechts 10 euro – grof gerekend. Maar wanneer ik daarmee in de taxi wil betalen, hebben de meeste chauffeurs daarop geen wisselgeld. Terwijl als ik in Nederland met een tientje aankom, is dat het minste. Maar als je kijkt naar touroperators en hotels die in euro rekenen, is het helemaal niet meer zo goedkoop. Eigenlijk kan je stellen dat het land goedkoop is, tot je euro’s moet betalen.’

Europeanen hebben de klok, Surinamers de tijd

Waar.

Mika: ‘Europeanen zitten zo strak in een schema dat ze er niet meer over nadenken. In Suriname is het tegenovergestelde waar, met als gevolg dat er meer tijd overblijft om te genieten van het leven. Maar dit kent ook zijn keerzijde. Heel vaak beginnen de problemen in Suriname door het tekort aan lange termijndoelstellingen. Alles rustig aankijken en zijn gangetje laten gaan werkt het ondernemerschap en de individuele ontwikkeling tegen. De stelling klopt helemaal, en heeft zowel positieve als negatieve gevolgen.’

Paramaribo is het Las Vegas van Zuid-Amerika

Niet waar.
Mika: ‘Als ik aan Las Vegas denk, denk ik aan iets anders. Toegegeven, de vele casino’s zijn heel aanwezig in Paramaribo en de stad ligt afgelegen in de jungle, net zoals Las Vegas in de woestijn, maar Paramaribo voelt niet westers aan. Ik herken het koloniaal Nederlandse verleden en enkele westerse invloeden – bijvoorbeeld in de straatborden – maar ik vind niet dat Paramaribo een westerse enclave is. Daarvoor heeft de stad veel te veel zijn eigen Surinaamse manier van leven.’ 

Suriname is een aan te raden reisbestemming voor solo-travellers

Waar.
Mika: ‘Een paar weken Suriname kan ik aanbevelen, middels een concreet doel en goede voorbereiding. Als je komt om even het land te bekijken zonder gericht doel, raad ik aan het te combineren met een rondreis door Zuid-Amerika.’