Shannon is 24 jaar en komt uit het noorden van Australië. Hij verkocht zijn appartement, nam ontslag op zijn job en reist nu zonder einddatum de wereld rond. Joven geniet nog even van het leven in Zuid-Amerika voor hij begint aan zijn verplichte legerdienst in Zwitserland. Lotte uit België stopte haar studies en kocht een ticket naar Peru, momenteel zit ze in Bolvië. Scott is 38 jaar en kan niet naar zijn vriendin in Signapore wegens immigratieproblemen. Terwijl zijn vriendin in haar thuisland geld spaart om hem te bezoeken, trekt hij rond in het zuiden van Amerika. Dim uit Californië is 21 en ligt in mijn kamer ziek op bed. Ze is net begonnen aan een driemaandelijks avontuur na haar studies en heeft er nu al spijt van. Michaël is 30 jaar en komt uit Frankrijk. Twee maanden geleden leerde hij zijn Peruaanse vriendin kennen in Lima. Terug in Frankrijk verkocht hij zijn huis en nam ontslag. Momenteel reist hij door Peru om het land en de cultuur van zijn vriendin te leren kennen. Hij zoekt uit of hij hier een leven kan opbouwen. Stojna uit Zwitserland en Sherina uit Malesië nemen enkele weken vakantie aan de andere kant van de wereld. Sarah uit Californië doet een vrijwillige stage tijdens haar schoolvakantie in het ziekenhuis van Arequipa, in het zuiden van Peru. Zo heeft ze een streepje voor op haar CV. Dominique uit New York is half Peruaans en wil kijken in welke cultuur haar mama vroeger opgroeide. Leah uit Ohio heeft de luidste lach ooit, maar kent geen gemakkelijk verleden. Om dit allemaal te vergeten reist ze rond. Barbara uit Brazilië is journaliste, maar gaf haar job op bij een magazine en schrijft geen blog tijdens haar avonturen. Chris uit New Jersey verzekert me dat een feestje in Arequipa meer sfeer heeft op 1 avond dan een avond in het huis van de wereldbekende serie Jersey Shore. Een oudere man uit Hawaii (waarvan ik de naam nooit gevraagd heb) is over 70 jaar en op zoek naar een nieuw paradijs, want Hawaii heeft volgens hem zijn beste jaren gekend. Rediat (28) is met haar zus op reis nu ze nog niet gesetteld zijn met man en kinderen. Jamaal uit Hollywood werkt in de mode-industrie en was voor de eerste keer buiten de USA, hij stond helemaal versteld van de Peruaanse cultuur. Jonathan is 25 en komt uit Paracas, Peru. Hij is gebeten door politiek en verzekerde me op een zatte avond dat hij ooit voor president zal opkomen en het land zal genezen van corruptie.
We zijn allemaal verloren en op zoek naar datgene wat een invulling kan geven aan onze definitie van geluk. We hebben allemaal die kriebel, die drang naar meer. We willen meer plaatsen zien, meer uitdagingen aangaan, meer eten proeven, meer ervaringen overleven, meer mensen ontmoeten, meer adrenaline opzoeken. We blijven niet in onze geboorteplaats hangen uit angst dat er iets beters voor ons daarbuiten is. We nemen niet genoeg met content zijn in het leven dat we leiden. Wat als het midden van de Boliviaanse jungle mijn plek op aarde is waar ik thuis hoor? Je weet het niet, tot je het probeert. We zijn nooit verzadigd en altijd nieuwsgierig. We zijn reizigers en we zijn vrij.
Onze mogelijkheden zijn eindeloos en hoe langer we onderweg zijn, hoe meer het besef groeit dat de wereld letterlijk aan onze voeten ligt. We moeten niet terug naar huis, we kunnen er elke dag voor kiezen om een bus naar het noorden, oosten, zuiden of westen te nemen. We moeten alleen onze backpack oppakken en gaan. Meer hebben we niet en meer hebben we ook niet nodig. We zijn op zoek naar ons geluk. Onze plaats op deze veel te grote wereld met teveel keuzes en mogelijkheden. Maar we gaan de uitdaging aan om toch op zijn minst enkele van die mogelijkheden te ontdekken en ondervinden. Zodat we weten wat onze plaats niet is.
Conclusie? Ik heb mensen ontmoet die 1 week, 1 uur, anderhalve maand, 6 maand, 15 weken en drie jaar on the road zijn. Onze wereld is ons huis. Van elk hostel, elk bed, maken we ons eigen plekje om tot rust te komen. Met al onze nationaliteiten, leeftijden en achtergronden verschillend, maar we zijn samen thuis in een plek waar niemand thuis is. Het is een uitzonderlijk en fantastisch gevoel dat verslavend werkt. We blijven zoeken, en zullen misschien nooit beseffen dat we het gevonden hebben.
We reizen verder en maken vrienden die geen vrienden zijn. Je ergert je dood bij het overhoren van een gesprek tussen drie Cubaanse meisjes die niets willen doen zonder dat Lonely Planet het aanraadt. Je slaakt een diepe zucht bij het arriveren van een oversociaal iemand in de kamer of gebruikt je oordopjes aan het ontbijt omdat die ene uit Wales veel te luid aan het schateren is om 8 uur in de ochtend. Je staat watertandend boven de kookpot omdat een of andere kerel uit Oekraïne overheerlijk aan het koken is en maakt kleine wandelingen door de stad met de eerste beste persoon die het hostel binnenstapt en net als jij wel zin heeft om even de benen te strekken.

We kiezen niet met wie we slapen maar we kiezen naar wie we luisteren. We maken een familie waar we geen bloed mee delen, en we verblijven in een huis dat tot geen van ons allen behoord. We delen materiaal en kennis, verhalen en ervaringen. We maken plannen die we nooit uitvoeren en doen dingen die we niet gepland hebben. We maken fouten, worden afgezet, uitgebuit en gebruikt. Maar voor geen geld van de wereld willen we het reizen opgeven voor een veilige thuishaven.
We overleven op adrenaline, angsten en onwetendheid. We teren op onze kennis en ervaringen maar zijn nooit slim genoeg om niet weer in de fout te gaan. We zijn verslaafd aan het maken van hartbrekende beslissingen en weten niet waar eerst naartoe te gaan omdat er gewoon teveel te zien valt. We steunen de ander ongeacht zijn karakter, achtergrond of nationaliteit. We houden van elkaar zonder elkaar te kennen, want we zijn lotgenoten op dezelfde weg met verschillende bestemmingen.