Zaterdag 6 maart 2020

Ik leid een zeer verantwoord en braaf – bijna té braaf – leven. Het is zaterdagavond en bijna 23 uur, bijna bedtijd. in mijn glas met ijs zit geen whisky, maar cola. En zelfs daar heb ik over nagedacht (water is gezonder). Mijn leven is zeer gestructureerd en weinig spannend. Ik sta op, kijk naar de kippen, draai een wasje, ga koffie drinken en lees een boek. Voor je het weet is het alweer avond en om 23 uur vallen als automatisch mijn ogen dicht.

Los van een gestructureerd en wat je zou kunnen noemen verantwoord leven, leef ik vooral een eenzaam leven. Een leven waarin ik heb gekozen voor de rol van buitenstaander. een rol die ik geheel vrijwillig op mijn lijf heb laten schrijven. Een rol even vervullend als het tekort schiet.

Ik ben moe van mijn eigen braafheid, ik verafschuw mijn vrijwillige onderdanigheid. Ondertussen weet ik niet hoe ik dan beter kan, en of ik het wel anders wil. Draai de tijd terug en ik zou niet anders gedaan hebben. Dat maakt van mij een tevreden mens, maar alleen.